Dag lieve Bianca…
In 2007 startten de Borsato weblogjes en Bianca Heemskerk was één van de eersten die met haar weblogje begon. Bianca schreef leuk, altijd positief en vol energie en al snel was ik één van de vele trouwe, terugkerende lezers op haar logje. Dat Bianca al een hele strijd tegen borstkanker had geleverd daar kwam ik pas later achter. Ik was onder de indruk hoe krachtig en positief Bianca in het leven stond.
Een paar jaar geleden hoorde ik dat de ziekte van Bianca was teruggekeerd. Ik schrok daarvan. Ik wilde heel graag bij haar op bezoek en samen met Nathalie van de fanclub was dat wat ik dan ook deed. Het was een bijzonder bezoek waar de kracht en vechtlust van Bianca om deze ziekte te overwinnen zo overduidelijk aanwezig waren. Als Bianca iets zeker wist was het wel dat ze ervoor zou gaan, ze dag voor dag zou kijken en zou blijven genieten van alles op haar pad.
Het bezoek aan Bianca maakte veel indruk op me en nadat ik bij haar was geweest ben ik het gezin met bovengemiddelde interesse blijven volgen. Het ging 
vanzelf, omdat ik om dit bijzondere gezin was gaan geven. Teun, die altijd onvoorwaardelijk de grote steun van Bianca was, dochters Nicole en Denise die allebei zo’n fan zijn en Tim, haar zoon, met wie ze onlangs nog trots op de brochures van het KWF stond. Ik volgde Bianca en haar mooie gezin op de voet via haar log, Bianca volgde mij wanneer ze kon bij optredens, evenementen en The Voice. Zo zagen en spraken we elkaar geregeld.
Ik deed mee met ‘Sta Op Tegen Kanker’ en toen mij werd gevraagd voor wie ik wilde gaan zingen heb ik geen moment getwijfeld; ik wilde graag voor Bianca gaan zingen en koos hiervoor Waterkant.
Waterkant was een speciaal nummer voor Bianca omdat het weergaf hoe zij in het leven stond. Na het overwinnen van haar ziekte wilde zij samen met Teun en hun kinderen opnieuw starten. De oude kleren, het verdriet en de angst van zich afgooien en samen als gezin een nieuwe start maken.
Het ging goed met Bianca en nadat ze allereerst bij het team moderators op Borsatoweblog als vrijwilligster aan de slag ging was ik heel blij toen Bianca later de overstap maakte en medewerkster van de fanclub werd. De positieve energie die zo kenmerkend was voor Bianca was ook binnen de fanclub snel voelbaar. Bianca was leergierig, buitengewoon vriendelijk, loyaal, creatief, had aan een half woord genoeg en was heel collegiaal. Naast alle eigenschappen die ik al noemde was Bianca een uitzonderlijk lieve vrouw die altijd eerst aan een ander dacht en vervolgens pas aan zichzelf.
Nog geen drie weken geleden zag ik Bianca nog en ik had nooit kunnen vermoeden dat dit de laatste keer zou zijn. Een week later kreeg Bianca het verpletterende nieuws dat haar artsen niets meer voor haar konden doen en dat ze nog weken en misschien een paar maanden te leven had. Het was nieuws waar ik wakker van heb gelegen en dat er enorm ingehakt heeft. Toch bleef Bianca hoop houden en was zij degene die troostte en positief bleef wanneer een ander dat nodig had. Ze maakte nog plannen voor de korte tijd die haar restte en waar haar geest onverminderd sterk bleef gaf haar lichaam de strijd op. Via Whatsapp heb ik contact met haar kunnen houden en wat is het dan fijn dat je, ondanks afstand, toch berichtjes kunt sturen en er voor elkaar kunt zijn. Het zijn berichtjes die me bij zullen blijven.
Bianca heeft haar strijd minder dan twee weken na het nieuws op moeten geven en is temidden van haar lieve gezinnetje overleden.
We zijn allemaal enorm aangeslagen en verdrietig. Bianca is de afgelopen jaren een inspirerend voorbeeld geweest voor velen. Door haar kracht, haar vechtlust, haar nimmer aflatende positiviteit en door haar bijzonder lieve, warme karakter. Bianca was een prachtige vrouw, een fantastische moeder, lieve vriendin en bijzonder mens. Ik weet zeker dat Bianca, ondanks dat ze er niet meer is, voor altijd een inspirerend en lichtend voorbeeld zal blijven voor de vele mensen die haar gekend hebben.
Niet alleen ik maar velen met mij zullen zich Bianca in liefde herinneren.
Marco