Wat een fan-tas-tische tour was dit!
Eind vorig jaar bracht ik het album Duizend Spiegels uit. Een album waar ik trots op ben en waar ik veel tijd en energie in heb gestoken om het zoveel mogelijk naar mijn zin te maken. De albumpresentatie gepresenteerd door Humberto Tan staat me dan ook nog goed voor de geest. Nieuwe liedjes delen met publiek is spannend, zeker tijdens een albumpresentatie waarbij je direct de reacties op je nieuwe liedjes kunt zien en horen. Track voor track hebben we het album besproken en geluisterd en toen ik de zaal rondkeek zag ik precies wat ik met dit album wilde bereiken. Euforie, ontroering, blijdschap, alles was af te lezen aan de gezichten van de toehoorders in de zaal en man, wat gaf me dat een fijn gevoel! De reacties van pers en publiek, van gewaardeerde collega’s, eigenlijk was iedereen enthousiast, heerlijk! Bij het uitkomen kregen John Ewbank en ik dan ook al een Platina Award in onze handen gedrukt. Dat vertrouwen van mijn publiek, een album aanschaffen wat je nog niet hebt kunnen luisteren, doet me bijzonder veel!
 |
 |
Vervolgens begonnen we met het plannen van een tour en dan begint ook direct de voorpret. Er moet een setlist gemaakt worden, een decor en lichtplan moet ontworpen worden, welke bandleden gaan er mee op tour, wordt het een groots opgezette tour of wilde ik het klein houden. We overwogen eerst wat kleiner, maar tijdens de voorbereidingen groeide het enthousiasme en besloot ik toch ook weer blazers mee te nemen. Alle voorbereidingen zijn een spannende maar ook heerlijke periode maar toen gooide mijn TIA begin dit jaar roet in het eten.
Waar ik steeds fitter begon te worden was ik direct helemaal terug naar af. Ik was over- en oververmoeid die eerste weken na mijn TIA. Ik kon eigenlijk niets doen. Godzijdank was ik net op tijd weer in vorm om te starten aan de tour in april. Maar de eerlijkheid gebiedt me te zeggen: je staat er toch anders dan voorheen. Je ziet meer, hoort meer, je geniet veel meer, je kijkt verder dan je ooit gekeken werd en ik werd overvallen door een gevoel van dankbaarheid. Dat dit mocht en dat dit kon! Ik heb me deze tour meerdere keren in mijn handjes geknepen. Dat ik dit bijzondere vak uit mag oefenen met deze fijne band, met dit warme publiek, in deze fantastische zalen is iets om heel dankbaar voor te zijn en dat ben ik dan ook.
De tour die langs alle grote steden en provinciën van Nederland ging, en zelfs een tussenstop op onze Nationale trots Curaçao maakte, eindigde eigenlijk op 6 juni na vier uitverkochte shows in de Ziggo Dome. Het was al duidelijk voor mij dat het hierbij niet mocht eindigen. Ik had zo van deze tour genoten, misschien wel meer dan ooit, juist ook door alles wat er aan vooraf was gegaan, dat ik een verlenging wilde. Niet alleen ik wilde dit, ook het publiek schreeuwde erom want alle shows waren uitverkocht. Er was gewoon vraag naar meer en aan die vraag wilde ik graag voldoen dus volgde er een reprise met 14 concerten. Ook hiervan heb ik ongelofelijk genoten! Geen avond was hetzelfde. Voorafgaand aan sommige avonden had ik bijzondere ontmoetingen. Met mensen die niet lang meer te leven hadden, iets bijzonders te vieren hadden of soms de ontmoeting hadden gewonnen. Het zijn altijd inspirerende bijeenkomsten. Soms ging ik van tevoren eerst met mijn bandje eten, een andere keer was het publiek meer uitgelaten dan gemiddeld of zag ik opeens een vader met een dochtertje op zijn schouders waar ik door geraakt werd.
 |
 |
Dat is het mooie, uit elke avond haal ik altijd iets bijzonders en unieks. Geen avond is hetzelfde! Dat dat voor het publiek net zo geldt bewijst ook wel dat ik geregeld dezelfde gezichten in het publiek zag. Ook de fans konden er geen genoeg van krijgen. Doordat ik zo ongelofelijk kon genieten is deze tour niet te vergelijken met welke tour dan ook. Dat maakt het ook extra jammer dat deze tour nu afgelopen is maar gelukkig heeft het me ook enorm geïnspireerd tot allerlei andere dingen. Om de Duizend Spiegels Tour gaat een grote strik en dat wordt een pracht van een herinnering om nooit meer te vergeten!
Nu zal The Voice of Holland weer prioriteit gaan worden. Ik heb de afgelopen weken erg veel contact gehad met mijn kandidaten en over twee weken start liveshow 1 alweer. Ik kijk hier erg naar uit! Ik vind het prettig om hier nu mijn energie volledig in te kunnen steken. De grote finale is op 19 december en dan begint voor mij de Kerstvakantie en is het jaar voor mij al bijna voorbij!
Maar… dan staat 2015 alweer te trappelen om te beginnen en ik trappel gezellig mee! Ik heb heel erg veel plannen voor dit bijzondere jaar. Het is natuurlijk mijn jubileumjaar waarin ik 25 jaar in het vak zit. Iets dat je nooit kunt bedenken op het moment dat je je opgeeft voor een televisieprogramma als de Soundmixshow. Ik zie het nu ook weer aan mijn eigen kandidaten, je doet mee omdat je wil laten zien wat je kan. Omdat je het publiek met je kennis wil laten maken en omdat je het een heel mooi en spannend avontuur vindt. Je wilt gewoon een ronde verder komen. Dat is je eerste doel en het is heel bijzonder in mijn geval, dat ik ronde na ronde verder kwam en met de overwinning aan de haal ging. Dat had ik nooit durven drome. En nu, bijna 25 jaar later sta ik er nog steeds en mag ik nog steeds met de grote jongens meedoen.
 |
 |
Wie weet zit er dat voor mijn kandidaten ook in. Ik zal in ieder geval mijn best doen om alle mogelijkheden te creëren die nodig zijn om een mooie carrière te ontwikkelen. Ik vind het heerlijk hier een onderdeel van te mogen zijn en een beetje te kunnen sturen en aanwijzigingen te geven. De kandidaat moet het uiteindelijk natuurlijk zelf doen. Dat is mij tenslotte ook gelukt! Maar wie weet kan ik als kompas fungeren.
Ik vind het coachen in ieder geval heel erg leuk!
Nu ben ik een weekendje weg met mijn lief, nagenieten van de tour en van het innemende gezelschap van mijn grote liefde!
Groetjes,
Marco
PS. Wederom dank aan Roland Hermsen voor de spectaculaire foto’s!