We hebben een hondje!
Na het wegvallen van Luca’s grote vriend Rico eind 2001, wisten we al dat we een nieuwe hond wilden. We wilden dat niet meteen, we wilden allemaal de tijd nemen zijn verlies te verwerken en Luca ook niet de indruk geven dat Rico vervangen kon worden…
Nu was de tijd er echter rijp voor en we hebben onze keus laten vallen op een Lhasa Apso. Dit is een Tibetaans monnikenhondje, die goed tegen verschillende weersomstandigheden kan. De monniken gebruikten hem onder andere om hun voeten warm te houden, ha ha,
maar voor ons is het gewoon een kleine grote vriend!
We hebben onze nieuwe aanwinst ‘Shaggy’ genoemd.
En hoewel het hele gezin al stapelgek op Shaggy is, is vooral Senna niet bij hem weg te slaan. Ze zitten vaak samen in zijn voederbak, en ook vindt Senna het leuk om alle brokjes er uit te pakken en achter Shaggy door het huis te rennen terwijl hij hem probeert brokjes te voeren.
Een van de voordelen van dit ras is dat het niet verhaart, waardoor niet je hele huis onder de haren zit. Nadeel is alleen dat ie nog niet zindelijk is en het hele huis dus, nou ja, jullie snappen me wel!
Groetjes,
Marco.